In Vitro Fertilisatie (IVF)

Doelgroep IVF behandeling

IVF kan om verschillende redenen toegepast worden. Zo kan er sprake zijn van afgesloten of verwijderde eileiders, waardoor ze niet goed genoeg of niet meer werken. Daarnaast kan het liggen aan de spermakwaliteit, hormonale stoornissen of ernstige endometriose. Bij endometriose bevindt de baarmoederslijmvlies zich buiten de baarmoederholte. Ook kan het zijn dat er geen oorzaak gevonden kan worden voor het niet zwanger kunnen worden of het lukt niet zwanger te worden, omdat je al andere behandelingen hebt ondergaan.

Leeftijd


De maximale leeftijd voor een ivf-behandeling is 41 jaar voor vrouwen. Dit is een landelijke richtlijn. Deze richtlijn is genomen, omdat uit onderzoek is gebleken dat de kans op een levend geboren kindje sterk afneemt als een vrouw ouder is dan 41 jaar. De risico’s tijdens de zwangerschap en bevalling nemen na deze leeftijd toe. Tussen de 41 en 43 jaar zou eventueel ivf toegepast kunnen worden als het aantal aanwezige follikels nog voldoende is. Voor vrouwen tot en met de 45 jaar zou het nog mogelijk kunnen zijn om ingevroren embryo’s te plaatsen.

Wanneer geen ivf


Er zijn vele redenen waarom ivf bij jou toegepast zou kunnen worden, maar daarnaast zijn er ook een aantal redenen om ivf af te raden. Ten eerste zijn dit ernstige aandoeningen en ziekten. Voorbeelden hiervan zijn ernstige diabetes, een BMI hoger dan 35, bepaalde stollingsstoornissen en hartafwijkingen. Ivf is dan niet verstandig, omdat het grotere risico’s met zich meebrengt wanneer deze vrouwen zich laten behandelen of zwanger raken. Daarnaast worden er vaak geen ivf-behandelingen uitgevoerd bij mensen met een psychische aandoening of verslaving. Mensen die besmet zijn met een infectieziekte komen meestal ook niet in aanmerking voor een ivf-behandeling. Bij iemand met bijvoorbeeld aids is de kans klein dat degenen behandeld kan worden, omdat de kans te groot is dat de besmetting overgaat op iemand anders, zoals het kindje.